آخرین اخبار! بزرگسالان هم با اسباب‌بازی بازی می‌کنند. هر چه سن‌مان بیشتر می‌شود، مایلیم از اسباب‌بازی‌ها فاصله بگیریم. عروسک‌ها و انواع دیگر اسباب‌بازی‌ها هم مثل دوستان خیالی مرحله‌ای هستند که در سفر از کودکی به بزرگسالی از آن عبور کرده‌ایم. اما اسباب‌بازی‌ها فقط برای بچه‌ها نیستند و در هر سنی که باشید توانایی تخیل را تحریک می‌کنند. وقتی به اسباب‌بازی یا بازی با اشیاء فکر می‌کنیم، ترجیح می‌دهیم کودکانی را تصور کنیم که همانطور که با خودشان یا بقیه حرف می‌زنند با اشیاء فیزیکی که ساختار داستان‌گویی و فضای تخیل را برایشان فراهم می‌کند بازی می‌کنند. بیشتر ما هنوز هم بازی می‌کنیم اما نه به شکلی که در کودکی بازی می‌کردیم. خیلی از ما کلکسیونر هستیم، رسانه‌ها را دنبال می‌کنیم، ورزش و بازی کامپیوتری می‌کنیم و گروهی از نوستالژی‌بازها هم هستند که همچنان اسباب‌بازی‌های کودکی‌شان را دارند. در بین تحقیقات محدودی که درباره‌ی اسباب‌بازی‌های سنتی بزرگسالان وجود دارند، بیشترشان بازی را یک جور فعالیت جمع‌آوری، هواداری یا کارهایی مثل ساختن هواپیمای مدل در نظر می‌گیرند. همه‌ی این تعاملات با اسباب‌بازی‌ها هدفی دارند و فعالیت‌هایی جدی هستند.
پس جای قصه‌گویی خلاقانه‌ای که بچه‌ها با اسباب‌بازی‌هایشان انجام می‌دهند کجاست؟ آیا بزرگسالان هم همچنان درگیر بازی با اشیاء هستند؟ آیا از اسباب‌بازی‌ها به عنوان پایه‌ی خلق روایت‌هایی درباره‌ی محیط پیرامون و اطرافیانشان استفاده می‌کنند؟ روانشناسان می‌گویند بله. برخلاف تصور رایج، بزرگسالان هنوز هم به روش‌های مختلف در بازی‌های فیزیکی و تخیلی با عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌هایی با شخصیت‌های معاصر درگیر هستند. آن‌ها این تعامل چندبعدی با اسباب‌بازی‌های شخصیت‌محور را بازی جهانی می‌دانند. اسباب‌بازی‌ها ابزاری هستند که با ترکیب عناصر فانتزی و واقعیت، جرقه‌‌ی قصه‌گویی و روایت تخیلی را می‌زنند تا محیط اجتماعی یا جهان تازه‌ای خلق شود. بزرگسالان واقعاً عاشق بازی در دنیای اسباب‌بازی‌ها هستند. چطور؟
بزرگسالان با عکاسی از اسباب‌بازی‌ها در شبکه‌های اجتماعی شکل جدیدی از بازی با اسباب‌بازی را انجام می‌دهند. هشتگ‌هایی مثل عکاسی عروسک و مانند آن را در اینستاگرام، فلیکر و شبکه‌های دیگر جستجو کنید. پست‌های زیادی را افراد ۲۵ تا ۴۰ ساله ایجاد کرده‌اند. این همان بسط بازی قصه‌گویی تخیلی است که در کودکی انجام می‌دادیم، فقط امروز آن را با ابزارهای پیچیده‌تر و یک گروه بازی بزرگتر انجام می‌دهیم. بیشتر ما اسباب‌بازی‌ها را پشت سر نگذاشته‌ایم، فقط آن را پیچیده‌تر کرده‌ایم و با روش‌هایی که بیشتر اجتماعی و قابل قبول باشند به اشتراک می‌گذاریم.
اما تفاوت‌هایی هم بین بازیکنان بزرگسال و کودک وجود دارد. بزرگسالان بعد از اینکه اسباب‌بازی‌ها جمع‌آوری شدند وارد بازی می‌شوند. عروسک‌ها در سناریوهای بصری خاصی به دقت چیده و ساخته می‌شوند و زمان و فضا و امکانات زیادی برای آن لازم است. دیوراما، استنلی کاغذی و کوتوله‌های مسافرتی که پرتره‌هایشان در مکان‌های مختلف معروف است، نمونه‌هایی از این ماجرا هستند. حالا همه چیز آماده است تا بازیکنان جدی بزرگسال داستان‌هایشان را بسازند و به اشتراک بگذارند.
فرق دیگر این است که بزرگسالان از نوشتن روایت‌های اصیل و هنرمندانه‌ی خودشان لذت می‌برند. آن‌ها چندان تحت تاثیر داستان‌های پیشینی تولیدکنندگان اسباب‌بازی نیستند، بیشتر نقش شورشی را بازی می‌کنند و از خراب کردن و تغییر دادن خوششان می‌آید. صحبت از تغییر شد، بیشتر بزرگسالان عاشق ایجاد تغییرات فیزیکی شدید در عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌ها هستند، عروسک‌ها را رنگ‌آمیزی می‌کنند، قالب‌گیری می‌کنند یا به طور فیزیکی دستکاری می‌کنند. جهان بازی بزرگسالان با اسباب‌بازی‌ها شکل متنوع و پیچیده‌ای از بازی تخیلی است که قصه‌گویی را با دنیای خیالی و واقعی، خود اسباب‌بازی‌ها، فضای بازی و فناوری و شبکه‌های انسانی ترکیب می‌کند.
داده‌های بسیاری از ارتباط بین خلاقیت، بهره‌وری، توانایی حل مسئله، شادی و موفقیت می‌گویند، پس چرا ماهیچه‌های خلاق خودتان را با اسباب‌بازی‌ها کش نمی‌دهید؟
منبع: generationjoyful.com
